Historia da telefonía en Galicia

O primeiro mapa de España que incluía as estacións telefónicas conectada á rede de telegrafía da Dirección General de Correos y Telégrafos foi publicada o 1 de xaneiro de 1899. Ten un foco na rede telegráfica, indicando a tipoloxía dos fíos, se van pola redes de estradas o do ferrocarril, así como a distancia dos enlaces e a numeración de cada un. Cumpre salientar que todos os fíos de telegrafía en España tiñan un código de tres cifras dependendo das características do mesmo. Este mapa inclúe tanto estación dependentes da rede pública como outros que foron construídas polos concellos, sendo a maior parte das mesmas estacións telefónicas e non telegráficas. Curiosamente, onde o servizo non era crítico utilizábase o teléfono. Tiña un custe menor, maiores facilidades de uso e sen problemas de repartición dos enlaces, xa que eran dedicados ata unha poboación próxima (conectada á rede de telegrafía). Así, se un concello quería promover este servizo tiña que pedir autorización á Dirección de

O 28 de Xullo de 1916, Braulio González González, 26 anos, natural de Valderas (León), recibe un telefonema, unha mensaxe anónima desde Vigo que di "Acude conferencia 12:30. Garda absoluta reserva. Abelardo". Ao día seguinte preséntase na oficina de teléfonos interurbanos da Compañía Peninsular de Teléfonos, situada na rúa Pereira de Ourense, hoxe na Praza de Bispo Cesáreo 17, servizo que fora inaugurado dous anos antes. O director, Eladio Sanz Bermejo, advírtelle de que por mor dunha avaría técnica nos fíos non pode facer esa chamada ata ás 20h.  Fotografía de Mundo Gráfico do 5 de Xullo de 1916 A esa hora volve e se atopa unicamente con Eladio na oficina. Este pásao a un locutorio, onde volve fallar o teléfono, e logo á oficina do telegrafista. Aí aproveita para darlle un golpe na cabeza cun pico de canteiro para intentar matalo. Braulio queda tan so ferido e, entre gritos de "que me matan", logra escapar e pedir auxilio na rúa. Eladio, acurralado, decide pegarse

A rede telefónica urbana de A Coruña tivo bastante éxito desde o seus inicios, sendo a primeira de Galicia, tras a súa inauguración en Outubro de 1888 por D. Mariano Martín Villoslada. Empresas que xa estaban a utilizar o correo postal ou mesmo a rede pública de telegrafía para os seus negocios fora da cidade, observaron as vantaxes de conseguir unha comunicación directa cos seus veciños máis próximos.  La Competidora, fábrica de pastas , foi a primeira en poñer un anuncio na prensa local (no de 9 de xullo de  1889) indicando a o seu número de teléfono. Probablemente xa tiveran os posibles interesados un listado dos abonados (o primeiro conservado de A Coruña é de 1890) polo que este anuncio era unha maneira de reforzar a imaxe da compañía.  Cumpre salientar a que a pesares de ter un número de teléfono, era utilizado meramente para simplificar as tarefas do operador da central telefónica, xa que a conmutación sería manual ata os anos 1920.    Diario de avisos de La Coruña Ano XVIII Nu

Manuel Sanjurjo Otero era o segundo fillo de Antonio Sanjurjo Badía, un famoso industrial e inventor vigués cunha fundición e estaleiros de seu. Manuel, enxeñeiro industrial de formación, axudou nos negocios familiares pero deu o salto a negocios fora da cidade de Vigo. Nunha primeira fase como impulsor do proxecto, e posterior concesionario, da rede de telefonía urbana de Vilagarcía, construído en 1908 e inaugurada a primeiros de 1909.  Gaceta de Madrid.-Núm. 74 de 14 de marzo de 1908  Antonio comezara a comprar autocares de vapor en 1903 a compañías de Ferrol, Verín ou Santiago para posteriormente adaptalos, na súa nave en Vigo da Industriosa,  para que funcionaran con bencina, un tipo de hidrocarburo. En 1906 consigue a aprobación para comezar o servizo entre Coruña e Santiago, aínda con autocares de vapor, nomeando ao seu fillo Manuel o responsable da liña.  Sería a primeira empresa en Galicia en prestar este servizo motorizado, deixando atrás as pesadas dilixencias. A empresa tiña

As primeiras experiencias de telefonía en Galicia foron no ámbito ferroviario. Foi o primeiro caso de uso viable para a telefonía, xa que contaban co medio físico, os fíos telegráficos, e unha necesidade real,  evitar colisións entre trens nunha infraestrutura de vía única, que ata agora se solucionaba mediante comunicacións telegráficas.  A primeira liña en Galicia foi a que conectaba Carril con Cornes (Conxo), naquel momento concellos independentes, que permitía conectar o porto de Ría de Arousa e Santiago de Compostela e facilitar a chegada de mercadorías desde o porto así como o acceso á costa para os santiagueses. Isto foi en 1873, décadas máis tarde que en outros territorios. Ilustración da estación de Cornes (Conxo, Santiago) na data do 15 de setembro de 1873. Foi tamén no 1878 cando se fixeron as primeiras experiencias de telefonía. Neste ano aínda se chamaba a "Real Sociedad del Ferrocarril Compostelano de la Infanta doña Isabel de Santiago al Puerto de Carril", un p

O recente achado na hemeroteca do Faro de Vigo sobre un ensaio previo de telefonía pode mudar a historia da telefonía en Galicia. Supostamente se recolle na diario coruñés El Comercio Gallego unha referencia sobre probas de telefonía a finais de xaneiro de1878 que serían das primeiras realizadas en España. Precisamente un mes antes foran realizadas entre Barcelona e Girona as primeiras de longa distancia, que foran amplamente recollidas pola prensa nacional.  Do mesmo xeito, xa durante xaneiro se fan as primeiras probas en Madrid a cargo de corpo de telégrafos por orde do Director Xeral. O 2 de xaneiro fan unha proba de 2km aproveitando o fío existente entre a central telegráfica e o ministerio de guerra, para pasar a facer probas desde o día 4 con Aranjuez (46 km), 5-6 con Tembleque (110 km) e 7-9 con Alcázar (160 km) e 10-11 de novo con Aranjuez pero coa presenza de políticos. Sobre o 18 de xaneiro constrúen uns ramais en Aranjuez e Madrid para chegar aos palacios reais e facilitar a