Historia da telefonía en Galicia

Tras a referencia a liña eléctrica particular supostamente construída en 1893 mencionada na publicación sobre esta tipoloxía de servizos: https://telefoniagalicia.blogspot.com/2022/12/as-primeiras-linas-privadas-da.html pero que non aparece no Anuario Telegráfico, hai unha segunda mención na prensa de marzo de 1898 á iniciativa do banqueiro D. Jose María González González que pretendía instalar tamén o servizo eléctrico nesa cidade usando un salto de auga da sua propiedade, que tamén usaría para montar uns muiños fariñeiros de gran potencia. No caso de terse instalado esta liña tampouco hai referencias nos anauarios oficiais. En xuño de 1915 aparece unha mención na prensa ao interese en que a Compañia Peninsular inclúa a Mondoñedo na liña, finalmente non posta en marcha, que conectaría con Ribadeo. Consistiría nun ramal desde Pozo Mouro, ao final da ría de Foz, que tamén espertaba o interese do alcalde de Vilanova de Lourenzá, segundo unha referencia de xuño de 1916. Aparcada a iniciat

O 17 e 18 de novembro de 1918 tería lugar a primeira asemblea nacionalista, organizada na cidade de Lugo no teatro Lugo-Salón da Rúa Aguirre (hoxe desaparecido) por parte das Irmandades da Fala. Curiosamente se recolle erróneamente que fora celebrado no Hotel Méndez Núñez.  Nesta asemblea marcaríase o ideario galeguista coa aprobación do Manifesto Nazonalista, considerado hoxe a base da teoría nacionalista ata a Guerra Civil, que deixaba atrás os principios rexionalistas, que non recollía "todal-as aspiraciós" dos presentes. Teatro Lugo-Salon na marxe esquerda. Ano descoñecido. Arquivo Fernandez Arribes. Este manifesto, asinado por 67 persoas, incluindo figuras senlleiras como Afonso D. Rodríguez Castelao, Vicente Risco o Anxel Casal, presentaba aspectos modernos na época coma a igualdade de dereitos para as mulleres (' pol-o menos no caso de emigrazón do marido'), así como un réxime fiscal propio, control da educación ou acabar coas deputación provinciais. No capítul

Os médicos do 'Hospitalillo' de Ourense Francisco Jose Rionegro Díaz, Manuel Bouzo Fernández e Ubaldo Álvarez Ruiz remiten unha carta ao director do xornal La Región. o 30 de xuño de 1919. Nesta carta quéixanse de que dende que se aprobou a Lei do Timbre (publicada o 10 de marzo de 1919 na Gaceta de Madrid), o concesionario Sr. Corbal pon un recargo de 10 céntimos nos recibos telefónicos Taxas ao comercio. Gaceta de Madrid de 10 de marzo de 1919 (número 69/1919) Os abonados consideran inxusto este recargo ao considerar que debe ser asumido polo que expide o recibo, polo que só se mostran dispostos a satisfacer o importe do abono. O concesionario aducindo perdas no servizo nos se mostra disposto a reducir esa cantidade, polo que os recibos quedan sen pagar durante uns meses. O concesionario ameaza con cortar o servizo por falta de pagamento ante o que os tres abonados díscolos pensan levar o provedor do servizo aos tribunais, a pesares da reducida cantidade en discusión. Estes,

 26 de maio de 1917. Cinco días despois de ser desestimada unha demanda histórica do concello da Coruña contra o concesionario da telefonía urbana, D. Jose María Rivera, sobre a colocación dos postes na na zona dos cantons. Ás cinco da maña descargou unha tormenta na cidade, caendo un raio na torre de distribución da central telefónica, na rúa Real 85, nun inmoble propiedade de D. Joaquín Uría, na mesma sede do Sporting Club (que aínda existe na actualidade). A descarga penetra ata a cabina da telefonista Srta. Dolores Souto, que sae ilesa pero se provoca un incendio, que lanzou unha chave pola fiestra para que os abaixo concentrados puideran acceder ao edificio e intentou salvar a maior parte de equipos. Afortunadamente os gardas de seguridade das Aduanas, uns mariñeiros que esperaban o barco "Infanta Isabel de Borbón" e a repartidora do xornal El Ideal Gallego Dª Victoriana Calvo veron o incendio e puideron avisar ao veciños afectados e aos bombeiros.  Estes acudiron ao man

Pasados 20 anos da primeira poxa, de 1888, publícase unha nova poxa a Gaceta de Madrid o 18 de marzo de 1908. O prazo queda aberto ata o 18 de abril vía presentación de propostas na sede do goberno civil ou na dirección de Correos e Telégrados para que se poida celabrar a poxa o 23 de abril de 1908. A concesión sería por un prazo máximo de 12 anos neste caso. A prensa recolle como Jose María Fariña presentaría unha proposición a esta poxa e sería gañador da mesma, tendo a concesión o 21 de xullo de 1908. Francisco Fiol, o anterior director da rede, cesa o 18 de agosto de 1908, xa que o estado fai unha incautación para ceder a rede ao novo adxudicatario. A prensa recolle varias incidencias no servizo nos primeiros anos con Jose María Fariña como concesionario: 1 de outubro de 1908: declarouse un pequeno incendio na central telefónica. Débese a un cruzamento do cables de electricidad e telefonía, tras unha tronada. O servizo recuperaríase unha semana máis tarde, tras avisar Jose María Fa